απσπάσματα απο:
ο αναίσθητος
Ἀφοῦ ἔφαγε πολύ, σηκώνεται τὴν νύκτα διὰ φυσικήν του ἀνάγκην καὶ τὸν δαγκάνει ὁ σκύλος τοῦ γείτονός του
3.
Ἐπειδὴ εἰς τὰ σπίτια τῶν ἀρχαίων Ἀθηναίων δὲν ὑπῆρχον ἀποχωρητήρια, οἱ
κάτοικοι (πρὸ πάντων πτωχοὶ) ἐξήρχοντο τὴν νύκτα πρὸς φυσικήν των
ἀνάγκην εἰς τὸ ὕπαιθρον· ὁ ἀναίσθητος παρεπλανήθη, ὡς φαίνεται, εἰς τὸν
κῆπον τοῦ γείτονός του καὶ ἐδέχθη τὴν ἐπίθεσιν τοῦ σκύλου του.
ο δεισιδαίμονας
Φαίνεται δὲ ὅτι εἶναι καὶ ἕνας ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ φροντίζουν νὰ ραντίζωνται συχνὰ πρὸς καθαρμὸν εἰς τὴν ὄχθην τῆς θαλάσσης
14.
Τὸ θαλάσσιον ὕδωρ ἀπὸ τῶν ἀρχαιοτάτων χρόνων ἐθεωρεῖτο καθαρτικὸν
παντὸς μολύσματος· “θάλασσα κλύζει πάντα τἀνθρώπων κακὰ” (Εὐρ. Ἰφιγ. ἐν
Ταύρ. 1167.
ο αηδίας
Εἰς τὸ τραπέζι διηγεῖται ὅτι ἔλαβε καθαρτικὸ (ἐλλέβορον ),
ὅτι τὸν ἐνήργησε ἀπὸ πάνω καὶ κάτω καὶ ὅτι ἡ χολὴ εἰς τὰ περιττώματα
του ἦτο περισσότερον μαύρη ἀπὸ τὸν ζωμον ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ τραπέζι.
3. Οἱ ἀρχαῖοι μετεχειρίζοντο πολὺ τὸν ἐλλέβορον ὡς ἐμετικὸν καὶ καθαρτικόν.
ὁ ὀψιμαθής
Λαμβάνει μαθήματα πάλης καὶ εὑρισκόμενος εἰς τὸ λουτρὸν στρέφει συχνὰ τοὺς γλουτούς, διὰ νὰ φανῇ ὅτι ἔχει ἀσκηθῆ εἰς τὴν πάλην
ο ανάισχυντος
ὅταν ἀγοράζῃ κρέας, ἐνθυμίζει εἰς τὸν κρεοπώλην ἂν τοῦ ἐφάνη ποτὲ
χρήσιμος εἰς τίποτε, καὶ ἀφοῦ σταθῇ κοντὰ εἰς τὴν ζυγαριὰν ρίπτει εἰς
αὐτὴν πρὸ πάντων κρέας, ἂν δὲ αποτύχῃ, κανένα κόκκαλο διὰ τὸν ζωμόν· καὶ
ἂν μὲν τὸ πάρῃ, ἔχει καλῶς, εἰ δὲ μή, ἁρπάζει ἀπὸ τὸ τραπέζι (τοῦ
κρεοπώλου) κανένα ἐντεράκι καὶ φεύγει γελῶντας·
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου